Dat een treurwilg niet vrolijk stemt klinkt logisch maar dat een lindeboom een kick kan geven behoeft misschien een toelichting.

De processie naar het St Janskerkhof loopt niet alleen onder bogen maar ook onder de talloze bloeiende lindebomen door. Die horen nu eenmaal bij het dorp en bij de zomer en als het een echte  zomer is zorgen ze voor een heerlijke zoete geur en voor heel veel smakelijke honing.

Mijn vader was een van de Larense imkers die de traditioneel door de bijenvereniging aangeboden lindeboom mocht sponsoren en dat deed hij heel erg graag. In 1990 zette hij zijn spa in de grond bij de bijenschans De Noolen op de hoek van de Torenlaan en de Remiseweg.

Jaren later moest niet alleen de bijenschans het veld ruimen voor de te bouwen appartement gebouwen maar ook de bomen. Daaronder natuurlijk ook de ondertussen flink doorgegroeide lindeboom die mijn vader jammer genoeg nooit echt groot heeft mogen zien worden.

Voordat echter de bouwers hun zaag in de stam kunnen zetten besluit mijn vaders neef Wiet in actie te komen. Hij zorgt ervoor dat de boom gered wordt en een geweldige nieuwe plek krijgt aan de rand van de Laarder eng.

Oude bomen schijn je niet te moeten verplanten maar zo oud was die kennelijk nog niet. Na een paar magere aanpassingsjaren staat ie nu in volle glorie en geweldige bloei en zoemt ie van de bijen. In zijn schaduw staat een bankje.

Een keer verplanten lijkt mij genoeg.