Zoals ieder jaar de eerste zwaluwen mij toch weer aangenaam verrassen, zo ben ik ieder jaar ook weer verrast als ik moeders op klapstoelen met koffie, notitieblok en dit jaar ook met grote paraplus paraat op de hoeken van de straten zie zitten.

Daar komen de feloranje hesjes voorbijfietsen met hun ogen strak op de weg en hypergeconcentreerd. Goed om zich heen en achterom kijkend bij de plek met aanmoedigende moeders en dan hun arm ver opzij gestrekt de bocht om.  Ik kan mij de proefrondjes met mijn dochters door het dorp over de fietsexamenroute nog herinneren. Met de ogen van een bezorgde vader bekijk je het dorp ineens heel anders naar het verkeer en dat zal nu, jaren later, niet veel minder zorgelijk zijn.

Dat in het onderwijs de meesters en de juffen onze kinderen de spelregels leren over verkeer wordt alleen maar belangrijker. De fietsertjes kennen uiteindelijk de spelregels wel en kunnen ze ook gebruiken om veilig aan het verkeer deel te nemen. Voorbereid op ontmoetingen met deelnemers die de regels soms een beetje vergeten lijken te zijn. En natuurlijk ook hulde aan die moeders die afgelopen woensdag de kou en regen trotseerden.

Boerenzwaluw Foto: Vogelbescherming

En nog even over de zwaluwen: ze komen natuurlijk wel maar we zullen er nog even op moeten wachten. Maar dat ze komen is een jaarlijkse zekerheid.